Posted by Skaat on April 03, 2002 at 01:06
deel 5 in mijn verhalenreeks - alle reacties zijn welkom!!!
Elsje werd een beetje suf wakker door een geluid aan de andere kant van de kamer. Het was midden in de nacht, maar het lichtje van haar zus brandde nog steeds. Haar vriendin Kaat was immers blijven slapen, en het was van hun gegiechel dat Elsje wakker was geworden. Zoals altijd als Elsje uit haar diepe slaap ontwaakte, begon haar blaas te werken. Onder de lakens kruiste ze subtiel haar benen, maar ze wist uit gewoonte dat ze echt niet lang moest wachten om naar het toilet te gaan. Elsje had ook een droge keel toen ze wakker werd, dus besloot ze eerst een glaasje water te drinken – hoewel dat haar nood alleen maar verhoogde. Ze opende de fles die op haar nachtkastje stond en schonk een glas in. Toen het water begon te vloeien, leek het gegiechel van Evi en Kaat alleen maar te versterken; ze zag hoe de twee meisjes rechtop zaten in hun bed en bliksemsnel naar hun kruis grepen.
“Stop daarmee!”, riepen ze in koor. Elsje deed de stop weer op de fles.
“Wat is er?”, vroeg ze terwijl ze van het glas nipte; het leek alsof elke druppel die ze dronk, de druk op haar blaas verdubbelde. Ze kneep haar dijen en billen stevig tegen mekaar.
“Omdat ik keidringend moet pissen!”, kloeg Evi. Ze droeg alleen een donkerblauw topje, dat eigenlijk een beetje te klein was, en een paarse onderbroek die ze bleef vasthouden aan het kruis. Ze wipte lichtjes op en neer, en er was een zwelling te zien onder haar blote buik. Kaat zei niets tegen Elsje, ze kende haar ook niet zo goed, maar moest duidelijk ook hoognodig plassen; ze droeg een kort, zwart T-shirtje en een zwarte, kanten onderbroek. Kaat had ook haar kruis stevig vast en zat te beven boven de lakens van het veldbed waar ze als logé op moest slapen.
“Waarom ga je dan niet naar het toilet?”, vroeg Elsje vanzelfsprekend. Ze begon zelf ook hoognodig te moeten, maar besloot dat ze het nog wel eventjes kon ophouden.
“We doen een soort spelletje,” gaf Evi een beetje beschaamd toe, “om het langst onze plas ophouden…”
“Zie maar dat je niet in je broek doet,” lachte Elsje met een knipoog naar Evi. Voorzichtig zette Elsje zich recht in haar bed en zocht ze haar blote voeten haar roze, pluizige pantoffels. Ze vond ze snel en deed ze aan; dan zette zich helemaal rechtop. Ze droeg een lang slaapkleed, waardoor ze haar gekruiste benen een beetje kon verbergen, want door het rechtstaan begon de zwaartekracht nog op haar blaas in te werken. Ze hield één hand op haar onderbuik en begon in de richting van de deur te wandelen.
“Waar ga je naartoe?”, vroeg Evi verdacht.
“Naar het toilet,” antwoordde Elsje, “mijn blaas staat op springen. Ik ga het niet ophouden of zo hoor…”
Kaat sprong recht en ging meteen voor de slaapkamerdeur staan.
“Oh nee hoor,” zei Kaat streng, alle moeite doende om ook zonder haar kruis vast te grijpen haar plas op te houden, “als wij afzien, moet jij ook maar afzien. We zien wie het het langst kan ophouden!”
“Ik niet alleszins,” smeekte Elsje, van de ene voet op de andere trippelend, “komaan, ik doe in mijn broek als ik niet snel op de w.c. zit…”
Evi was ondertussen achter haar zus komen staan en kneep hard in haar zijen, waardoor ze een gil slaakte en een gat in de lucht sprong. Meteen greep Elsje haar kruis door haar slaapkleed met beide handen vast en werd ze lijkbleek. Door het schrikken was er een straaltje in haar broekje ontsnapt; er liep een dikke druppel langs de binnenkant van haar been naar beneden.
“Laat me gaan, laat me gaan,” stond ze te trappelen, “ik doe bijna in mijn broek, ik meen het!”
Kaat kruiste haar benen; ze moest ook hoognodig, maar wou niet toegeven aan Elsje.
“Laat haar gaan,” stelde Evi voor, die al eerder ongelukjes van haar zus had meegemaakt, “ik moet trouwens ook dringend pissen.”
Kaat stapte van voor de deur weg, en Elsje zette haastig een eerste stap naar haar verlossing. Dan stopte ze echter plots; Kaat en Evi hoorden duidelijk enkele druppels op de grond neerdalen. Evi had wel een beetje medelijden, maar Kaat gniffelde even.
“Ik haal het niet meer,” zei Elsje met een piepstemmetje, “als ik één voet verzet is het te laat…”
Dit alles had de druk op Evi’s blaas aanzienlijk vergroot. Ze besloot dan ook eerst aan zichzelf te denken en greep naar de deurklink van de slaapkamer; ze werd echter tegengehouden door Kaat.
“Kijk,” lachte Kaat sadistisch, “je zus gaat het echt in haar broek doen!”
“Ik ook,” Evi greep haar paarse onderbroek weer vast en kruiste haar benen, “ik kan niet meer wachten!”
“Het gaat alweer,” zei Elsje, “laten we naar het toilet gaan.” Ze probeerde stil te blijven staan en liet haar kruis los; er was een natte vlek op de voorkant van haar slaapkleed te zien. Kaat sloeg dubbel van het lachen; ze kruiste haar benen en verloor al een paar druppeltjes van het schateren. In haar zwarte kante broekje was het echter niet op te merken, maar toch probeerde ze haar slappe lach zo snel mogelijk te onderdrukken. Evi opende de slaapkamerdeur en stapte met haar kruis in haar hand de gang in. Tot haar grote paniek zag ze de deur van het toilet van binnenuit gesloten worden; ze stapte terug de slaapkamer binnen.
“De w.c. is bezet,” meldde ze angstig.
“Dat meen je niet,” zei Kaat wanhopig, die nu ook even in haar kruis drukte. Elsje stond weer te dansen uit hoge nood en Evi zelf moest ook blijven knijpen om niet in haar broek te plassen.
“Ik kan het echt niet meer ophouden,” zei Elsje paniekerig, “ik ga in mijn broek doen!!!”
“Je hebt al in je broek gedaan,” lachte Kaat.
“Hou toch even je mond, Elsje,” zei Evi boos, “ik pis in mijn broek als je er nog veel over blijft doorpraten!”
Elsje zweeg en bekeek Evi angstig. Evi en Kaat werden een zacht, sissend geluid gewaar. Ze keken naar Elsjes voeten en zagen daar, van onder haar slaapkleed, een grote plas vormen. Haar pluizige pantoffels waren al helemaal ondergeplast en nu was het de beurt aan de vloer; haar plas liep alle richtingen uit, en Elsje zelf begon zachtjes te wenen.
“Stop daarmee!”, riep Evi boos uit terwijl ze heen en weer danste, “stop daarmee, ik kan er niet tegen!”
“Ik ook niet!”, zei Kaat, die met beide handen haar kruis vastgreep, “ik doe in mijn broek, ik meen het!”
“Ik kan niet stoppen,” huilde Elsje, “echt waar, ik kan het niet tegenhouden…”
Evi drukte haar schaamlippen dicht, maar dat wou niet helpen. Ze voelde een dikke straal in haar handpalm, waarmee ze haar vagina vasthield, lopen. Meteen spreidde ze haar benen en liet ze haar kruis los; een straal als uit een hogedrukreiniger kletterde tegen het linoleum. Een donkere vlek verspreidde zich over haar paarse onderbroek; ze voelde de plas tot in haar anus lopen. Toen Elsje al haar blaas helemaal had leeggemaakt was Evi nog aan het plassen; Kaats broekje had al een paar lekjes moeten opvangen, maar niets dat opgemerkt werd terwijl de andere twee de kamer ondergeplast hadden. Toen Evi nog wat stond na te druppelen, hoorde Kaat duidelijk hoe het toilet aan de andere kant van de gang doorgespoeld werd.
“W.C.!”, riep ze luid, met beide handen diep in haar kruis grijpend. Ze begon naar de slaapkamerdeur te rennen, maar werd op haar beurt tegengehouden door Evi. Wijdbeens vanwege de vochtigheidsgraad tussen haar benen repte ze zich om Kaat te onderscheppen. Evi liet zich tegen de deur vallen om de doorgang te blokkeren; er was een luide plets te horen toen haar doorweekte achterwerk tegen de deur viel – haar broekje bleef er zelfs een beetje tegen plakken.
“Oh nee,” zei Evi sadistisch, “wij afzien, jij ook afzien he Kaat…”
Kaat danste paniekerig en haastig heen en weer, maar toch voelde ze een nieuwe lek, en deze keer een grotere; uit beide kanten van haar onderbroekje voelde ze een paar druppels langs haar benen naar beneden lopen.
“Laat me door, Evi, ik meen het,” Kaat kon niet meer blijven stilstaan en deed alle moeite om haar schaamlippen over mekaar te drukken, “ik heb geen proper broekje bij, echt waar! Als ik hierin pis…”
Even had Evi wel wat medelijden, maar ze had zelf ook in haar broek gedaan door Kaats schuld, dus… zachtjes begon ze een sissend geluid te maken om Kaat op haar blaas te werken. Het leek te werken, want Kaat liep heen en weer met haar handen tussen haar benen; elke voetstap die ze zette, hoorden Evi en Elsje natter worden.
“Stop! Stop!”, smeekte Kaat, “ik ben in mijn broek aan het doen! Oh nee, het is te laat…”
Kaat boog voorover en liet haar kruis los; meteen viel er een grote plas neer op de grond, die eerder al in haar handen was terechtgekomen. Bijna onmiddellijk volgde een dikke straal, totdat alle drie de meisjes stonden te giechelen omdat ze allemaal in hun broek hadden gedaan…
Email: skaat29@hotmail.com