Posted by Anne. on July 26, 2001 at 13:21
In Reply to: Re: Voor Anne. posted by ssss on July 22, 2001 at 13:18
Hallo,hier ben ik weer.
Met mijn examens was alles in orde,ik was volledig geslaagd,dus geen tweede zit,gelukkig.
Verder heb ik een tweetal weken geleden een plasgebeurtenis gehad die kan tellen.
enkele weken geleden ben ik met een hele groep naar de Eagles geweest in het Antwerpse Sportpaleis,keigoeie groep trouwens.
Ik was gebracht met de wagen en ging terug naar huis met mijn neef Gilles,die met zijn motor was gekomen om het concert bij te wonen.
Gilles is 28 jaar,dus 7 jaar ouder dan ik.
Toen het concert gedaan was wilde ik eigenlijk eens gaan plassen want de cola die ik had gedronken tijdens het optreden moest er uit.
Nu was er zoveel volk aan de toiletten dat ik maar voortging naar buiten om naar huis te gaan.
Ik zit er toch niet mee in om met mijn plas rond te blijven lopen.
Toen ik plaats nam achterop de motor was mijn plasdrang verdwenen.
Na een kwartiertje rijden kwam mijn plas sterk opzetten en werd met de minuut dringender.
Dit kwam volgens mij door de trillingen van de motor die op mijn blaas inwerkten.
Ik probeerde me wat te verzetten op de druk van mijn blaas te verlichten.
Ik durfde niet vragen om te stoppen uit vrees dat Gilles met me zou lachen.
Toen we bijna thuis waren,zo'n twintig minuten later was het onhoudbaar.
Ik moest alle moeite van de wereld doen om mijn water binnen te houden en dat was zeer moeilijk.
Toen heb ik een beetje plas laten lopen in mijn spijkerbroek en kreeg de neiging om ALLES in mijn broek te laten lopen,zo dringend was het.
Maar ja,als ik alles in mijn broek deed was dit zeker opgevallen omdat mijn spijkerbroek nogal strak zat.
Toen ik thuis aangekomen afstapte heb ik direct aangebeld en naar binnen gegaan richting toilet.
Maar het was te laat.
Heel mijn plas liep in mijn broek tot in mijn schoenen.
Het voelde zo warm aan,het was precies gekookte plas.
Ik ben onmiddellijk naar boven gerend en daar mijn broek gaan uitdoen,ze was gewoon kleddernat.
Vlug iets anders aangetrokken en mijn broek in de wasmachine gestoken.
Mijn moeder vroeg me of er iets was,maar ik zei dat er niets was.
Na een halfuurtje rieo moeder me en vroeg me was ik had aangevangen met die broek in de wasmachine.
Ik bekende en zei dat ik in mijn broek had geplast omdat het echt dringend was.
"Maar Anne,kind toch",suste moeder,"dan zal je wel afgezien hebben,want zo lang je plas ophouden totdat het in je broek loopt,dat zal ook geen deugd doen".
Dus eigenlijk kwam ik er nog goed vanaf die avond.
Die avond ben ik toch opgelucht gaan slapen omdat het goed afgelopen was.
Zo,dit was het,tot nog eens!
Groetjes,